Waar het eerste speelweekend van de Korfbal League bomvol zat met spannende wedstrijden en onvoorspelbare scoreverlopen, leverde de tweede speelronde eigenlijk weinig verrassends op. De teams die vooraf als favoriet werden bestempeld bevestigden hun status door twee punten over de streep te trekken. Desalniettemin bieden ook de minder interessante KL-wedstrijden genoeg om uit te lichten. Vier observaties uit de tweede speelronde, met aandacht voor jonge talenten, en opvallendheden met betrekking tot (voormalig) internationals.
Het complete spel van Wouter Wildschut
In de aanloop naar het nieuwe Korfbal League-seizoen lichtte ik Wouter Wildschut uit als een speler om in de gaten te houden. Hij staat al jaren te boek als een groot talent en met zijn lengte en atletisch vermogen zou hij sowieso al van toegevoegde waarde kunnen zijn voor Fortuna, maar de vraag luidde: kan hij ook scorend effectief zijn op het hoogste niveau? Nou, die vraag kan inmiddels de prullenbak in. De verdediging van Blauw-Wit kreeg geen grip op het dynamische spel dat het vak Preuninger/Wildschut/Van Groen/Lokhorst op de mat legde, waarbij de jongeling de show wist te stelen met zuivere schoten en schitterende doorloopballen. Los van hoe effectief én efficiënt Wildschut tot scoren kwam afgelopen zondag, was het ook indrukwekkend hoe ‘volwassen’ hij al speelde. Naast de doelpuntenproductie pakte Wildschut namelijk ook de nodige aanvallende en verdedigende rebounds en wist hij voor de tweede wedstrijd op rij een gerenommeerde spits goed onder druk te zetten. Vorige week had Alwin Out moeite met Wildschuts lange armen en onophoudelijke druk, en nu lag Jordi van Elburg bijna de hele wedstrijd aan de ketting bij de voormalig jeugdinternational. Daarnaast is het geduld in zijn schotselectie bewonderenswaardig, ondanks dat hij goed op dreef was en voortdurend ruimte wist te creëren, bleef Wildschut voortdurend rustig zoeken naar de juiste kansen. Niet alleen wanneer hij deze kansen zelf kon nemen, maar ook wanneer er juist behoefte was aan kansen bij zijn vakgenoten. Zevenmaal scoren, spitsen uitschakelen, rebounden, en kansen creëren voor anderen? Eigenlijk slaat het nergens op hoe goed Wildschut al speelde in één van zijn eerste wedstrijden als basisspeler in de KL.
Cécile Slingerland als lichtpuntje bij KCC/CK Kozijnen
KCC wist vorig seizoen nipt de status van Korfbal League-team te behouden door TOP/IAA Fresh te verslaan in de play-downs, maar veel van de spelers die dat hebben bewerkstelligd spelen inmiddels elders. Het vertrek van Laura van der Linden, Sanne Alsem en Demi van Oosten biedt dit seizoen de kans aan nieuwe dames bij KCC en degene die daarvan tot nu toe het meest opvalt is Cécile Slingerland. Tegen het einde van de vorige jaargang klopte KCC aan bij haar vorige vereniging en zo geschiedde de transfer naar het hoogste niveau. Saillant detail: de destijds pas 20-jarige Slingerland speelde vorig jaar bij IJsselvogels, waarbij ze zowel in de zaal als op het veld uitkwam in de tweede klasse. Dat betekent dat ze nu maar liefst vijf klassen hoger speelt! En toch heeft de scouting van de Capellenaren raak gemikt, want Slingerland heeft in de eerste twee speelronden bewezen dat de stap voor haar niet te groot is. Zowel in de thuiswedstrijd tegen DVO/Transus als in de uitwedstrijd tegen DOS’46/VDK Groep is de jonge speelster voortdurend op zoek naar doelpunten, zowel op de doorbraak als van afstand. Bij dit laatste onderdeel is het opvallend hoe makkelijk ze tot schot komt, en hoe groot haar stap naar achter is. Het lijkt een lang en zwaar seizoen te worden voor KCC, waarbij de doelpuntenproductie in handen ligt van onbewezen aanvallers, maar met Slingerland in de gelederen hebben ze iemand rondlopen die wellicht door kan groeien tot een betrouwbare KL-aanvalster.
Het Griemink-dilemma
Terrenc Griemink is een goede korfballer, laten we dat vooropstellen. Hij hoort duidelijk thuis in de bovenste regionen van de Korfbal League en beschikt over lengte, schotkracht, dreiging naar binnen, en staat ook verdedigend zijn mannetje. Nadat hij - in zijn tijd als GG-speler - bij TeamNL Korfbal was gehaald, maakte hij de overstap naar LDODK/Rinsma Modeplein om mee te spelen om het kampioenschap, maar het is een understatement om te zeggen dat hij zijn stempel in Gorredijk nog niet heeft weten te drukken. Vorig seizoen werd gedurende de competitie duidelijk dat het niveau van LDODK als team hoger lag wanneer Griemink op de reservebank plaatsnam, en zo geschiedde het dat de international tijdens de eerste wedstrijd in de play-offs geen seconde het veld betrad. Met het stoppen van Erwin Zwart is Griemink nu onbetwist basisspeler, maar in het uitduel bij DVO kon hij wederom geen potten breken. In de eerste helft rendeerde het vak Visscher/Griemink/Verhoef/Kuiper niet goed, waarbij duidelijk zichtbaar was dat DVO-aanvoerder Koen van Roekel zowel in de rebound als in het voorveld ‘over had’ tegen de LDODK-speler, die het fysiek moest afleggen in de paalzone en aan de buitenkant weinig ruimte wist te creëren tegen de gedisciplineerd verdedigende Van Roekel. Halverwege de wedstrijd werden Griemink en Frieswijk van vak gewisseld en hierdoor kwamen beide vakken bij LDODK tot betere kansen. Griemink werd naast Faber voornamelijk in het voorveld geposteerd, waarbij getracht werd om te profiteren van de lengte aan de dameszijde (Marije Visser en Rixt Bouma) in de rebound. Hier kwam Griemink zichtbaar beter tot zijn recht dan in de reboundduels tegen Van Roekel, maar ook in deze rol miste hij simpelweg rendement (dat gold overigens ook voor Faber). Richting het einde van de wedstrijd werd Griemink dus ook voor een fase naar de kant gehaald om zijn plaats af te staan aan Jurjen Veenstra. Ik herhaal nog maar eens waar ik deze observatie mee begon: Terrenc Griemink is een goede korfballer, hij is een sterke allround speler die weinig zwakke plekken heeft. Het probleem lijkt echter dat er weinig aspecten zijn waarin hij in topduels beter is dan zijn directe tegenstanders. Als rebounder kan hij niet opboksen tegen de fysiek sterke mannen van de topclubs, en als aanvaller mist hij rendement. Het seizoen is nog jong en er zullen nog genoeg topduels volgen, maar tot dusver heeft Griemink nog niet kunnen overtuigen. Wanneer andere spelers beter in vorm raken, en LDODK wellicht groeit in het dynamische spel dat Jan Niebeek voor ogen heeft, dan zal Griemink vast en zeker met zijn allround-kwaliteiten van waarde zijn voor de Friezen, maar van een voormalig international die naar LDODK kwam om kampioen te worden, mag meer worden verwacht dan wat hij tot op heden heeft laten zien.
Topspelers in topvorm
Vorig jaar is er lange tijd veel te doen geweest over de vorm en de belasting van de internationals die het WK in Thailand hadden afgewerkt. Ze kwakkelden met blessures, worstelden met hun niveau, en waren al met al simpelweg niet in staat om hun beste spel tentoon te stellen. Hoe anders is dat dit seizoen, in de eerste speelrondes komen bijna alle veertien EK-gangers in actie voor hun clubs en het is vaker regel dan uitzondering dat zij ook beslissend zijn.
Bij Fleur Hoek is dit goed zichtbaar, vorig seizoen kende ze een matige seizoensstart, deels veroorzaakt door aanhoudend blessureleed, maar in de eerste twee wedstrijden van dit seizoen etaleert ze haar aanvallende kwaliteiten als vanouds. In het treffen met KZ/Keukensale.com besliste ze de wedstrijd door in de tweede helft vanuit alle hoeken en standen raak te schieten, en afgelopen weekend kregen de dames van Blauw-Wit ook geen grip op de zuivere Hoek. Ook na het geblesseerd uitvallen van Nik van der Steen - waardoor de druk op Hoek toenam - bleef de voormalig speelster van ASVD regelmatig trefzeker en zo kon Fortuna voor de tweede week op rij de volle buit binnenslepen. Ook in het duel tussen DVO en LDODK was te zien dat de TeamNL-spelers in goeden doen zijn. De vlijmscherpe acties van Danielle Boadi waren één van de hoofdredenen dat DVO in de eerste helft zeventien keer wist te scoren, terwijl Harjan Visscher en Julian Frieswijk aan LDODK-zijde de initiatiefnemers waren in de wederopstanding van de Friezen.
Het valt te hopen dat deze trend zich doorzet, aangezien de absolute topspelers de KL de interessantste korfbalcompetitie van de wereld maken. Uiteraard zijn er uitzonderingen op de regel en heeft niet elk van de internationals de seizoensstart beleefd waar op gehoopt werd, maar ten opzichte van vorig seizoen is de ingezette lijn veelbelovend te noemen.
Mark van der Wijk
