De ontmoetingen tussen LDODK en DOS ‘46 zijn al jaren beladen wedstrijden. Sinds de terugkeer van de Nijeveners in de Korfbal League is deze krachtmeting bestempeld als “De Derby van het Noorden” en wanneer men het aantal supporters, de spanning, en de onderlinge duels in ogenschouw neemt, is het duidelijk zichtbaar dat deze wedstrijd net iets meer waard is dan enkel de twee punten op de ranglijst. De meest recente editie kende een zeer ongewoon scoreverloop; in de eerste helft creëerden de Friezen een duidelijke voorsprong, maar wisten de Nijeveners zich in een mum van tijd terug te knokken en een 9-8 ruststand te bewerkstelligen. Na een gelijkwaardige beginfase van de tweede helft gooide LDODK echter de wedstrijd op slot door negenmaal te scoren zonder een tegentreffer te hoeven incasseren. Hoe wist de ploeg van Jan Niebeek door te gaan met scoren terwijl de gasten volledig stil vielen? Dat leest u in deze analyse over verdedigende druk en tactische keuzes.
Eerste helft
De openingsfase van de wedstrijd werd gekenmerkt door de hoge verdedigende druk waar beide teams mee speelden. Zowel het thuis- als het uitteam had moeite met het verzorgen van de passing en er werden veel schoten genomen onder hoge weerstand. Dat LDODK na dertien minuten een 6-2 voorsprong op het scorebord had weten te spelen, kon voornamelijk op het conto van Harjan Visscher worden geschreven. De oud-speler van DOS ‘46 en Fortuna gooide twee vrije ballen en een afstandschot door de korf en wist in de verdediging voormalig ploeggenoot Max Malestein het leven zuur te maken. De individuele kwaliteiten van Visscher zouden in het verloop van de wedstrijd een belangrijk thema blijven. Ondanks de vroege achterstand kwam DOS ‘46 hard terug door vijfmaal op rij te scoren. De doelpunten kwamen uit handen van de dames, die in het ene vak konden profiteren van de rebounds van Mart Vrielink tegenover Ran Faber, en in het andere vak goed vrij werden gespeeld door Leander Zwolle. De aanvoerder van DOS ‘46 wist voortdurend een aanspeelpunt te creëren in de korfzone, waardoor Willemien Kragt en Fardau de Boer één extra actie konden inzetten om zich los te weken van de dames van LDODK. De thuisploeg leunde in deze fase - die voortduurde tot vijf minuten na rust - op Terrenc Griemink en Marije Visser, die beiden zichtbaar in de wedstrijd groeiden.
Na de 13-12 uit handen van Willemien Kragt brak echter de periode aan waarin de roodhemden scorend stil vielen, terwijl LDODK gestaag de minimale voorsprong stapje voor stapje uitbreidde. De Friezen wisten de wedstrijd naar zich toe trekken door drie zaken beter te doen dan de Drenten: het voorverdedigen, het zelf creëren van een tweede steun, en gebruikmaken van het overwicht aan de herenzijde.
Het voorverdedigen
Zoals eerder gesteld speelden beide teams met hoge verdedigende druk, maar in de tweede helft werd zichtbaar dat LDODK hier een stap verder in was dan DOS ‘46. De Nijeveners beschikken over vier bedreven schutters aan de dameszijde, maar zij blinken niet uit in 1-tegen-1-situaties (hierin wordt Eline van Veldhuisen duidelijk gemist). Met andere woorden, ze hebben de steun van de heren nodig om vrij te komen. De heren van LDODK - en dan met name Faber en Visscher - wisten voortdurend de passlijnen richting de dames dicht te lopen, terwijl ze ondertussen hun eigen heren onder hoge druk hielden. Dit hield in dat Malestein en Vrielink zelf amper tot goede kansen konden komen, en ondertussen ook niet in staat waren om de juiste steun aan de dames te bieden. De enige goede kansen die DOS ‘46 in deze fase wist te creëren, ontstonden wanneer Vrielink een tweede steun ontving in 1-tegen-1-situaties tegen Ran Faber (die kwetsbaar blijft wanneer zijn directe tegenstander een actie naar binnen inzet), of wanneer Zwolle wél een steun voor de dames neer wist te zetten. In alle andere situaties onderbraken zowel de heren als de dames van LDODK de aanvallen van de tegenstander door aan de buitenkant de DOS’46-spelers onder druk te zetten, en in de korfzone voortdurend de passlijn naar binnen af te schermen.
Het creëren van een tweede steun
Opvallend genoeg gebeurde juist het tegenovergestelde wanneer LDODK in balbezit was. Tijdens de eerste helft speelden de Friezen ietwat geforceerd en hadden ze veel moeite met de verdedigende druk van DOS ‘46, maar in de tweede helft werd het aantal passfouten verminderd en was de ploeg van Niebeek juist in staat om zich onder de druk uit te spelen. Een belangrijk wapen was hierbij de 2-2-situatie waarbij de heren in de korfzone speelden en de dames in het voorveld stonden. Waar LDODK verdedigend koos om deze situatie voortdurend te voorkomen bij de tegenstanders, stond DOS ‘46 dit juist toe. Voornamelijk in het vak Frieswijk/Faber/Visser/Kuiper pakte eerstgenoemde - logischerwijs - veel de reboundpositie, waarna Faber steeds vanuit dynamisch spel de steun invulde. Na het uitspelen op één van de beide dames zorgde Faber voortdurend dat hij nogmaals aanspeelbaar was, waardoor de dames van DOS ‘46 niet dezelfde druk konden geven als hun Friese tegenstanders. Met name Marije Visser wist hier meermaals van te profiteren en rondde zowel van afstand als in de korfzone af tegen een hoog schotpercentage. In het andere vak vond LDODK een soortgelijke oplossing, al was het hier voornamelijk Rixt Bouma die voortdurend vanuit de steun aanspeelbaar bleef voor de schutters aan de buitenkant. Daarnaast bleef Harjan Visscher een plaag voor de Drentse defensie, want naast zijn eigen zuivere schoten, bleef hij ook aanspeelbaar voor zijn vakgenoten, waardoor DOS ‘46 ook in dit vak niet dezelfde druk kon geven als in de eerste helft het geval was.
Visscher en Frieswijk domineren
Julian Frieswijk is nog weinig genoemd in deze analyse, maar zijn aandeel in deze eclatante overwinning van LDODK moet benoemd worden. De impact van Frieswijk is in dit geval niet per se vanuit tactisch keuzes, maar voornamelijk gebaseerd op individuele klasse. Gedurende de hele wedstrijd was Frieswijk dominant aanwezig in de rebound, ongeacht of dit tegen Vrielink of Jesse de Jong was. Hij combineerde op verdedigend vlak de hoge druk aan de buitenkant, met het voorverdedigen in de korfzone, én het winnen van reboundduels. Aanvallend was hij ook de baas onder de korf, terwijl hij ook nog driemaal trefzeker was (waaronder de 18-12 die de wedstrijd vroegtijdig op slot gooide). Los van zijn spel was Frieswijk ook mentaal ongenaakbaar. In het verleden liet de international zich nog wel eens verleiden tot acties die volgens scheidsrechters niet door de beugel kunnen, maar in deze wedstrijd hield Frieswijk het hoofd koel tegen Vrielink en De Jong, die beiden wel meerdere pogingen hebben gedaan om het vuurtje een beetje op te stoken.
Ook Harjan Visscher blonk uit tijdens deze wedstrijd. Hij etaleerde zijn klasse al vanaf de openingsfase door zuiver te schieten en zette deze lijn gedurende het restant van de wedstrijd door. In de fase waarin LDODK uitliep van 13-12 tot 22-12 werden veel LDODK-doelpunten gecreëerd door effectief samenspel, maar de 20-12 waarbij Visscher door het hele vak sprint en vervolgens vanuit een halve draai en onder hoge druk puntgaaf weet af te ronden heeft weinig te maken met tactiek. De international is simpelweg te snel en atletisch en ook technisch zo extreem goed dat er slechts enkele KL-spelers zijn die hem in een vorm als deze kunnen afremmen, en DOS ‘46 beschikt nou eenmaal niet over spelers uit die categorie. Naast zijn aanvallende klasse wist Visscher ook nog topschutter Malestein volledig uit de wedstrijd te verdedigen, waarbij hij het niet enkel de spits lastig maakte, maar ook het volledige vak om hem heen wist te ontregelen.
De bijdrage van Ran Faber in het samenspel en het verdedigen, en de eerder genoemde doelpunten van Terrenc Griemink speelden uiteraard ook een rol in de Friese dominantie aan de herenzijde. Terwijl ook de Friese dames een goede wedstrijd op de mat legden tegen het sterke dameskwartet van DOS ‘46. Alhoewel Visser aan de dameszijde met haar doelpunten de blikvanger was, mogen de verdedigende en steunende bijdragen van Bouma, Kuiper en Verhoef ook niet onderbelicht worden. Een wedstrijd als deze biedt een duidelijk weerwoord op de twijfel die ik in aanloop naar het seizoen uitsprak over de dames die ook in voorgaande jaren in het LDODK-shirt uitkwamen, en het is voor de Friese club te hopen dat er door het team een vervolg kan worden gegeven aan deze ingezette lijn.
Conclusie
DOS ‘46-coaches Henk Jan Mulder en Friso Boode zullen terug naar de tekentafel moeten. Het niveau dat de Nijeveners in de openingswedstrijd tegen PKC aantikten is sindsdien niet meer gehaald, en de wijze waarop het rendement in de tweede helft tegen LDODK kelderde is zorgwekkend te noemen. Niet enkel omdat er maar liefst veertien minuten geen doelpunt geproduceerd werd, maar ook vanwege het vertoonde spel in deze fase. Als de roodhemden nog een rol van betekenis willen spelen in de bovenste regionen - iets wat de spelers en coaches zelf overigens niet per se hebben uitgesproken - dan zal er aanvallend iets moeten veranderen.
LDODK zal tevreden terugkijken op het vertoonde spel en de 26-18 overwinning. De eerste contouren van de hand van Jan Niebeek beginnen zichtbaar te worden. Er wordt zowel aanvallend als verdedigend gebruikgemaakt van de klasse aan de herenzijde, terwijl nieuwkomer Marije Visser steeds comfortabeler lijkt te spelen, en ook de andere dames een goede wedstrijd op de mat hebben gelegd. Volgende week wacht de eenvoudige uitwedstrijd bij KCC, waarna voor het kerstreces nog thuisduels tegen PKC en KZ op de planning staan, en voornamelijk in die laatste wedstrijden zal blijken hoe goed dit LDODK echt is.
